As-salam...
Rasa terpanggil untuk berkongsi citer ni ngan kengkawan semua... Kisah ni terjadi pada sepupu sy baru-baru ni.. lebih kurang seminggu lepas.. kira baru lagi ni..
Sepupu sy ni memang rapat (kitorang sepupu sepapat memang rapat sebenarnya.. dari kecik lagi sampai la sekarang)... sy panggil dia kak chik.. kiranya dia ni bersalin ank yang ke2 dah.. ank yang sulung dah 2 tahun lebih... bersalin normal anak sulung... yang ni ceaser.. 2 minggu sebelum bersalin dia da mai rumah sebab nak amik coklat yang dia kirim dari sy (sy ke langkawi sebab kursus)... masa kat rumah tu memang Nampak dia sarat sangat dah.. katanya memang dok tunggu hari ja.. keja pun dah x pergi... kami dok citer la pasal pengalaman mengandung & bersalin ni semua.. dia da citer last week member dia meninggal (Al-Fatihah) semasa bersalin.. pas tu dia da cakap kat husband dia sambil gelak2 kalau jadi pa2 kat dia nanti jangan kawin lain, jaga anak2 elok2 bla2 semua...
10.10 sy dapat tau baby dia melintang dan dia kena ceaser... zaman sekarang ceaser kan macam dah biasa kan.. so, kitorang ok jer la.... masa dia bersalin ank sulung dulu pun tak da sapa tau tengok2 dia kata dah bersalin... bertuah punya sepupu.. tp, lately ni sejak kitorang ada group family kat weechat semua cerita berita semua memang sentiasa update dan terkini...dlm kul 11 lebih hsbnd dia kata dia dah selamat bersalin semua.. baby pun ok 3.95kg (besarnyer)... cuma dia masih x sedar, masa d labour room lagi.... sy pulak dah plan nak balik kg coz raya haji tahun ni raya di Ipoh... masa call mak petang tu mak kata tau tak ada sikit komplikasi masa dia bersalin.. air ketuban masuk pasru2 dia... pas tu mata dia macam kabur.. terkejut dengar,, sy terus call hsbnd dia Tanya keadaan dia cam na... husband dia ckp benda yang sama.. pas operation tadi ada sikit komplikasi (masa doc cuba kuarkan baby), air ketuban masuk paru2 mummy, n mummy macam sesak nafas.. pas tu doc suruh dia kuar.. sekarang bila sepupu sy dh sedar dia kata mata dia tak Nampak.. Ya Allah dugaan apakah ini? sy cuba letakkan siri sy di tempat dia.. memang tak terbayang macam mana kalau sy lalui semua tu.. dia menangis2 nak tengok baby semua... doc nak observe 24h, kalau tak ok doc nak buat MRI scan coz doc takut bleeding kat otak atau brain damage.. nauzubillah...
pas maghrib sy dah sampai kat kg.. masa bertolak tu dah call abang citer & minta dia p tengok,, apa2 roger terus... dalam kul 9 10 cam tu abang sy kata keadaan sepupu sy agak kritikal.. doc nak scan malam tu jugak.. terus bagitau kat mak.. mak dah susah hati nak gitau kat tok.. tapi, mak sy kata kena bagitau tau jugak.. cuma cara penyampaian tu kena betul.. sebab mak sy kata tok dok merungut tak lalu makan dan rasa tak sedap hati sehari dua ni.. maybe tok sy dah rasa kot... malam sebelum bersalin lak sepupu sy da call nak cakap ngn tok sy.. minta maaf & kirim salam semua.. Nampak lain jer perangai dia... pas dah gitau semua, mak suruh sy n hubby ke hsptl tengok keadaan sepupu sy.. anak2 tinggal kat mak ngn tok... kitorang terus gerak ke kmc sebab katanya nak scan disitu... masa sampai semua mata dah merah & bengkak2....sepupu dalam bilik scan.. masing2 cuba menceriakan keadaan.. dah abis semua, doc kata semuaanya normal.... Alhamdullillah. rasa happy sangat.. syukur ya Allah.... so, doc akan observe lagi n tengok keadaan dia cam na.. doc pun tau juga.. yer la, semua yg berlaku atas kehendakNYA juga.... mas dorang tolak dia, sy sempat pegang tangan dia sambil panggil nama dia... mata dia pandang tepat ke arah sy, sambil Tanya, ni sapa!! ni sapa!! Ya Rabbi, hanya Allah ja yang tau perasaan sy masa tu... terus rasa sebak.. memang x boleh nak tahan air mata ni... menangis semahunya...
sy ngn hubby follow ke tempat bersalin dia.. masuk dalam labour room sambil sembang2... dia genggam kuat sangat tangan sy masa tu... bila dia tertdo sy cuba tarik tangan, tapi lagi kuat dia genggam.. rasa sayu sangat... kalau boleh stay situ memang sy nak jaga dia malam tu.. tp, nurse tak bagi.. semua kena kuar,, dia perlukan rehat... pas janji sy akan melawat dia lagi baru dia ok... pas tu terus shoot balik kg.. dalam kul 2 lebih juga baru sampai.. anak2 dah tdo...
Esoknya, kami semua pergi melawat lagi.. Alhamdulillah keadaan dia Nampak makin ceria... kata-kata semangat ja yang boleh bagi.. yang lain dia memang kena kuat... malamnya dia kata di, dah Nampak macam cerah2 sikit.. alahamdulillh.. doc kata memang ada kes macam tu.. ada yg sehari ok, ada yang seminggu, sebulan, setahun atau ada juga yang selamanya x Nampak.. apapun, kuasa Allah melebhi segalanya.. 2 hari lepas tu penglihatan dia makin ok walaupun tak 100%.. syukur padamu ya Allah.... bila dengar citer dia rasa sayu sangat..
Dia citer cam mana dari Nampak tetiba gelap.. tak Nampak apa pun... muka baby x tau cam na... cam na nak teruskan hidup semua... pas tu dia kata, mungkin Allah nak uji dia atas kesalahan-kesalahan dan dosa2 yang dia lakukan sebelum ni sama ada secara sedar atau tak... mungkin ini baru sikit Allah nak tunjuk dia kata.. mungkin Allah bagi peluang untuk dia berubah... sampai sekarang rasa terngiang2 kata2 dia.. dan sy tak menafikannnya.. kita tak tau apa yang akan berlaku pada kita esok hari... kadang2 kita jadi alpa dan leka dengan kehidupan duniawi... rasa diri kotor dan hina sangat di sisi Allah... sy juga nak berubah,, nak berubah ke arah yang lebih baik InsyaAllah.. mudah2an Allah membuka pintu hati sy serta sekalian umat yang lain dengan memberi petunjuk dan hidayahnya... sy akan cuba sedikit demi sedikit insyaAllah.... kita buat jahat buat salah Allah tak pernah tutup pintu untuk kita bertaubat, malah Allah selalu dan sentiasa menerima taubat kita.. betapa sayangnya Allah pada kita kan... masyaAllah..
No comments:
Post a Comment