Tangisan air mata

salam..

Tajuk n3 ada mood sedey2 kih kih kih..

Khamis baru2 ni mr hubby ada tournament boling kat KL... eceli mr huby dah baitau lama dah.. tournament ni di sponsor.. sebenarnya, berat ati oo sekarang kalau mr hubby cakap dia nak kena p mana2... rasa susah ati sangattt... bukan apa, rasa tak mampu nak berdikari sob sob sob.... mula tu dia nak p khamis malam.. pas tu sy minta p jumaat pagi.. dia cakap kalau dia layak masuk final, ahad malam baru dia balik.. kalau x lepas MQ, sabtu malam baru balik.. sy pun ok la.. mula pikir nak balik kg ja.. tp, pikir2 balik macam tak larat. rasa macam kuat pulak nak handle anak2.. g pun, adam pun tak mo balik. katanya rumah atok banyak kelkatu.. amboiii.. kemain ko nak.. mak ko ko ni dulu siap terjun bendang main selut lagi... budak2 zaman sekarang ni..

pas subuh jumaat tu mr hubby dah gerak.. malam tu sy sakit dada ya ampun + sesak nafas sangat.. mr hubby dah tak mo p katanya sian kat sy.. sy lak cian kat dia.. sy minta juga dia p.. rasa macam super mommy kan... pagi jumaat tu dah start penat uhuhu.. sempat goreng nasi ja kat ank2 pas tu dah terbaring.. penat sangat.. dok pikir nak masak macam mana, sian anak2 nanti lapaq.. tengok dornag dok makan biskut ja uuuhu.. pas tu, tetiba adam request nak balik kg.. nak jumpa atok katanya.. dah nangis2 meranung bagai.. uwaaaa.. pikir punya pikir... cal hubby n mak.. hubby nak minta tolong org antarkan... sy x mo.. ntah, x suka nak nyusahkan orang.. selagi terdaya insyaAllah sy akan cuba.. 

Demi anak2 sy kuatkan semangat.. cepat2 suruh dorang mandi & siap barang2 semua.. pakaian dorang semua sy minta packing sendiri.. adam walaupun manja tp, sifat sebagai anak sulung tu tetap ada.. dia yang tolong angkat barang2 semua..

Masa tengah drive sy memang dah penat sangat dah.. rasa tak mampu nak drive sampai kg.. dalam hati cuma mampu berdoa agar selamat sampai.. kalau pun tak selamat biarlah sy sorang.. anak2 selamat.. macam2 dok pikir masa tu.. sebab tak tahan sangat kot sy menangis2 dalam kereta sambil drive hahaha.... adam tanya knp sy nangis? sy geleng kepala. sian tengok anak2.. sy kuatkan semangat drive.. ada dok tanya lagi.. sy ckp "ibu penat,, sesak nafas ni.. ibu tak larat.. ibu nak muntah".. adam kata " ibu berenti la dulu.. pas tu baru ibu bawa keta".. sy sambung " tak pa, ibu kuat lagi.. ibu boleh bawa".. pas tu dia pun turut sama nangis ngn sy... sambil amik tangan sy dan nangis.. uhuhu sedey kot.. yg akma macam tak tau apa yg terjadi hihih... 

rasanya tak pernah kot sy drive 40-50 km/j... kali ni sy drive 40 ja.. rs tak larat betoi.. sy ckp kt adam "abg jangan tdo.. teman ibu bawa keta.. nanti ibu tak da kawan nak cakap.. nanti ibu tak larat.. kalau ibu pengsan macam mana?"... adam terus buka mata " abang takmau ibu pengsan".. akma pun cakap sama ngn adam .. thanks syg...

alhamdulillah, akhirnya sampai juga di kg... sampai ja, adam ngn akma amik barang2.. sy terus masuk rumah baringgg... syukur sgt sebab selamat sampai.. kalau suruh drive lagi memang dah tak mampu dah rasanya..